قوز قرنیه و تازه‌های درمان آن

قوز قرنیه، یک فرآیند تدریجی و غیرالتهابی نازکی قرنیه است. این بیماری، عارضه‌ای نسبتاً معمول با علت نامعلوم است که می‌تواند هر لایه‌ای از قرنیه را درگیر کند و اغلب منجر به نزدیک‌بینی بالا توام با آستیگماتیسم می‌شود. توپوگرافی قرنیه، ابزار تشخیصی ارزشمندی برای تشخیص قوز قرنیه تحت بالینی Sub clinical)) بوده و برای ارزیابی پیش‌رفت بیماری نیز به کار می‌رود. درمان سنتی و محافظه‌کارانه قوز قرنیه با اصلاح از طریق عینک و لنزهای تماسی آغاز می‌شود. در حال حاضر چندین درمان جدیدتر و تهاجمی‌تر به ویژه برای بیمارانی که قادر به تحمل لنز نیستند، در دسترس می‌باشند. قطعات حلقوی درون استرومایی قرنیه می‌توانند در تغییر شکل قرنیه غیرطبیعی برای بهبود ناهنجاری‌های توپوگرافیک و بهبود حدت بینایی مورد استفاده قرار گیرند. لنزهای درون چشمی فیکیک (Phakic IOL) مانند لنزهای Iris Suported، Angle Suported، لنزهای کلامر دراتاق خلفی و لنزهای توریک، گزینه‌های جایگزین ارزشمندی برای اصلاح عیب انکساری در بعضی از این مبتلایان هستند. کراس لینکینگ قرنیه، روش به نسبت جدیدی برای استحکام قرنیه و توقف پیش‌رفت بیماری است. مدیریت درمانی آینده قوز قرنیه به احتمال زیاد روش‌های درمانی چندگانه‌‌ای را برای جلوگیری و درمان این بیماری به همراه خواهد داشت که می‌توانند هم‌زمان و یا متوالی انجام شوند. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1391؛ دوره 18، شماره 2: 232-222.